Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Γυναίκα ετών, τριάντα παρά κάτι , τρέχει και δε φτάνει…


Δεκαετία των τριάντα...
Όπως τη φαντάζομαι εγώ, και όπως θεωρείται γενικά, είναι μία από τις παραγωγικότερες ηλικίες της ζωής μας.
Έχουμε τα νιάτα που είναι ζηλευτά Έχουμε τη δύναμη για να αντέξουμε τις καταστάσεις που προκύπτουν και τον χρόνο να τις διορθώσουμε. Έχουμε τον τσαμπουκά, που μας έχουν χαρίσει οι εμπειρίες για να πατήσουμε πόδι και να φέρουμε τα πράγματα στα μέτρα τα δικά μας!

Μπορείς να πιάσεις τη ζωή από τα χαλινάρια, να την καβαλήσεις και να τρέξεις μακριά με ταχύτητα μεγάλη. Γυμνή, μέσα στο πάθος που ξεχειλίζει από μέσα σου και έτοιμη να κατακτήσεις τον κόσμο όλο γιατί απλά μπορείς!
Έχεις όλη τη δύναμη στα χέρια σου για να πετύχεις το αδύνατο, μόνο και μόνο με την φόρα που έχεις πάρει σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά σου…

Και ξαφνικά το σκοινί κόβεται και πέφτεις με τα μούτρα στη πραγματικότητα, αλλά ούτε καν έχεις προλάβεις να το συνειδητοποιήσεις.

Και φτάνουν τα τριάντα, και σε βρίσκουν στην παραγωγικότερη φάση της ζωής να παράγεις ένα έργο που επωμίζονται οι υπόλοιποι. Και εσύ αντί για τη ζωή, καβαλάς το μηχανάκι και τρέχεις στη δουλειά για να μην αργήσεις. Και οι ώρες περνάνε, και οι μήνες το ίδιο και το κενό μέσα σου μεγαλώνει κάνοντάς σε να αναρωτιέσαι ποιο ήταν το ακριβές σημείο που χάθηκε ο στόχος σου, που χάθηκαν τα θέλω σου και τα όνειρά σου για να δημιουργήσεις.
Αποφασίζεις να κάνεις λίγο προς τα πίσω, στους σκοτεινούς δρόμους του μυαλού σου μπας και τελικά το βρεις. Όμως οι δρόμοι έχουν αλλάξει και οδηγούν σε αδιέξοδα, και θαρρείς πως ίσως τελικά να έχεις αργήσει.
Τι άλλο μένει να κάνεις; Απλά αυξάνεις ταχύτητα και ξανακαβαλάς το μηχανάκι…
Και η ζωή (σου;) συνεχίζεται πετυχαίνοντας τους στόχους των άλλων!

2 σχόλια:

  1. Δεν μπορώ να σου γράψω πως έχεις άδικο....νομίζω όμως πως ερχεται μια στιγμή ή έστω μια συγκυρία που κάτι μπορεί να αλλάξει.
    Να ξαναβρείς την έμπνευσή σου, να ξαναβρείς τους στόχους σου ή και νέους στόχους.
    Αρκεί μάλλον να έχεις τα μάτια σου ανιχτά και τα χέρια σου απλωμένα για να την αρπάξεις!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ξεχνάς ότι είμαστε γεμάτοι από θετικές οπές που αφήνουν όλα εκείνα που φεύγουν.... ακολουθώντας τη ροή ενός ρεύματος που δεν μπορούμε να ορίσουμε και στο οποίο είμαστε κι εμείς παραδομένοι, όσο κι αν προσπαθούμε να κολυμπήσουμε αντίθετα για να ξαναβρούμε τους χαμένους στόχους.....
    Μα είναι η ροή του χρόνου τόσο ισχυρή που μόνο αν αφεθούμε θα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε καινούργιους στόχους, να κάνουμε καινούργια όνειρα, να δρασκελίσουμε νέα μονοπάτια.
    Χαλάρωσε λοιπόν και όταν έρθει το λεωφορείο μπαίνεις μέσα και φεύγεις αφήνοντας το πρόβλημα στη "στάση" Καλό βράδυ. Όλα θα πάνε καλά. Πρέπει να πάνε καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή